Synagoga powstała w latach 40. XVII w., z funduszu kahału (kupa - skarb kahału) i z tego powodu po dziś dzień nosi nazwę Kupa. W 1643 roku cech złotników żydowskich wspomógł inwestycję dając spory datek na dokończenie budowy. Bożnica usytuowana jest na północnej stronie ulicy Kupa, przy dobrze zachowanym, (odsłoniętym w początkach XX wieku), fragmencie XIV-wiecznego muru obronnego Kazimierza. W związku z budową ulicy Miodowej, powstał ogród pomiędzy ulicą i północną elewacją bożnicy. Powstała tam wkrótce piętrowa oficyna mieszcząca sanitariaty, a także ganek komunikacyjny na zachodnią emporę dla kobiet. Mieszkali tutaj ubodzy krawcy, szmuklerzy, płatkarze. W ostatnich latach XIX w. doszło do rozbudowy bożnicy drogą integralnego połączenia z nią murowanego domu przylegającego do niej od wschodu. W okresie międzywojennym w bożnicy i jej otoczeniu przeprowadzano szereg robót konserwatorskich i estetyzujących. We wnętrzu powstały nowe malowidła na drewnianym stropie, między innymi z widokami palestyńskich miast: Hajfy, Chebronu, Tyberiady oraz Bramy Jaffy. Obiekt otoczony został ozdobnym ogrodzeniem. Podczas okupacji niemieckiej w latach 1939-45 bożnica uległa znacznej dewastacji. Całkowicie zniszczone zostały bima oraz platforma ze schodami i pulpitem kantora przed arką. Przepadło w całości jej ruchome wyposażenie artystyczne. Przez kilka lat po zakończeniu II wojny światowej w bożnicy ponownie odbywały się zgromadzenia modlitewne. Pełniła ona także inne funkcje. W latach 1946-47 znajdowała się tam wytwórnia macy. W jednym z jej pomieszczeń urządzono rytualną rzeźnię drobiu, która funkcjonowała tam do 1985 r. W oficynie północno-zachodniej mieszkały rodziny żydowskie przybyłe po 1945 r. z ZSRR. W latach 1956 - 1991 bożnicę użytkowała spółdzielnia produkcyjna.

Obecnie trwają tam zaawansowane prace konserwatorskie, mające na celu przywrócenie synagodze jej dawnego wyglądu.

Dreamlover