Jeden z najwybitniejszych włoskich artystów XVI w pracujących poza granicami Italii, od 1528 r obywatel Kazimierza. Urodził się ok. roku 1480-1485 w Pontassieve koło Florencji. Do Krakowa przybył w 1516 r na zaproszenie króla Zygmunta Starego. Uczestniczył w przebudowie Zamku Królewskiego na styl renesansowy, w latach 1530-1536 objął kierownictwo prac. Jego najsłynniejszym dziełem jest Kaplica Zygmuntowska w katedrze wawelskiej. Kaplica ta uznawana jest za najdoskonalsze dzieło renesansu włoskiego poza Italią. Dziewiętnastowieczny uczony niemiecki August Essenwein nazwał ją "perłą renesansu na północ od Alp" Dziełami Berrecciego są m.in. nagrobki biskupów Jana Konarskiego i Piotra Tomickiego, przypuszczalnie również baldachim nad nagrobkiem Władysława Jagiełły. Był także współtwórcą pałacu Josta Decjusza na Woli.
Berrecci był nie tylko wybitnym rzeźbiarzem i architektem, ale również kupcem i przedsiębiorcą. Dzierżawił kamieniołomy, był dostawcą materiałów budowlanych, właścicielem magazynów i przedsiębiorstw handlowych (m.in. cegielni na Kazimierzu), posiadał również sześć kamienic. Od 1533 r sprawował urząd radnego miasta Kazimierza.
Artysta znany był także ze swego temperamentu, w starych aktach można znaleźć zapisy jego licznych spraw sądowych, nie zawsze korzystnie dla niego zakończonych.
Berrecci zginął w 1537 r zasztyletowany przez swojego rodaka na Rynku krakowskim przed domem "Pod Jagnięciem". Pochowano go na Kazimierzu przy kościele Bożego Ciała.

Tosia